هادی آرزومندی؛ داود مدنی
چکیده
مقاله حاضر به بررسی نشانگرهای معرفت‌شناسی در میزگردهای سیاسی- اجتماعی در شبکه‌های سیمای جمهوری اسلامی ایران از منظر گفتمان انتقادی بر اساس دیدگاه هایلند (2005) و فرکلاف (2001) پرداخته است. در این پژوهش 20 برنامه گزینش‌شده میزگردهای سیاسی- اجتماعی شبکه‌های 1، 2، 3 و 4 انتخاب شده اند که به روش کیفی و کمی به‌صورت تمام شماری با استفاده از نمونه‌گیری ...
بیشتر
مقاله حاضر به بررسی نشانگرهای معرفت‌شناسی در میزگردهای سیاسی- اجتماعی در شبکه‌های سیمای جمهوری اسلامی ایران از منظر گفتمان انتقادی بر اساس دیدگاه هایلند (2005) و فرکلاف (2001) پرداخته است. در این پژوهش 20 برنامه گزینش‌شده میزگردهای سیاسی- اجتماعی شبکه‌های 1، 2، 3 و 4 انتخاب شده اند که به روش کیفی و کمی به‌صورت تمام شماری با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند، موردبررسی و تحلیل قرارگرفته اند. متغیرهای موردبررسی در این پژوهش شامل، جنسیت کارشناسان، زنده و یا ضبط‌شده بودن برنامه‌ها، تعداد کارشناسان موجود در برنامه، دانشگاهی بودن و یا غیردانشگاهی بودن کارشناسان می‌باشند تا مشخص گردد آیا توزیع عناصر معرفت‌شناسی در میزگردهای سیاسی- اجتماعی زنده و ضبط‌شده با حضور منتقدان زن و مرد و همچنین عوامل دانشگاهی و غیردانشگاهی متفاوت است؟ همچنین آیا توزیع عناصر معرفت‌شناسی در میزگردهای سیاسی - اجتماعی ضبط‌شده با حضور یک یا چند منتقد متفاوت است؟ تفاوت توزیع عناصر معرفت‌شناسی ازنظر تحلیل کلام با الگوی فرکلاف چگونه توجیه می‌شود؟ نتایج نشان داد که توزیع عناصر معرفت‌شناسی، یقین نما، تردید نما و نگرش نما در برنامه‌های میزگردهای سیاسی- اجتماعی در صدا و سیمای جهوری اسلامی ایران بر اساس جنسیت کارشناسان، زنده‌بودن و یا ضبط‌شده بودن برنامه، دانشگاهی بودن و یا غیردانشگاهی بودن کارشناسان و یا حضور یک یا چند کارشناس در برنامه متفاوت می‌باشد، همچنین ازنظر الگوهای تحلیل کلام، نوع کاربرد ابزارهای معرفت‌شناسی در گفتمان کارشناسان قابل توجیه می‌باشد
